Of een pensioenfonds moet korten of niet hangt af van de financiële positie van een pensioenfonds. Pensioenfonds Ecolab heeft sinds 2015 een herstelplan. De financiële positie van ons pensioenfonds is namelijk niet goed genoeg. Op dit moment zijn de buffers te laag voor de lange termijn. In ons herstelplan staat welke maatregelen we nemen om binnen 10 jaar weer voldoende buffers te hebben. De Nederlandsche Bank (DNB) heeft inmiddels ingestemd met het door het pensioenfonds geactualiseerde herstelplan voor 2019.

De feitelijke dekkingsgraad van het pensioenfonds per 31 december 2018 was 107,7% en de beleidsdekkingsgraad – het 12-maands gemiddelde –¬¬ per die datum was 113,9%. Voor de status ‘hersteld’ zou Pensioenfonds Ecolab een beleidsdekkingsgraad van 117,5% moeten hebben per eind 2018. Aangezien de beleidsdekkingsgraad lager was, heeft ons pensioenfonds een reservetekort. Daarom is een herstelplan van toepassing.

De maximale looptijd van het herstelplan is 10 jaar. Uitgaande van de beleidsdekkingsgraad van 31 december 2018 kunnen wij in normale omstandigheden in 4 jaar tijd al op eigen kracht (dat wil zeggen op basis van beleggingsrendement) hersteld zijn. Aanvullende maatregelen, zoals het korten van opgebouwde pensioenen, zijn niet nodig en daarmee niet aan de orde. In de herstelperiode van 10 jaar is er echter geen of slechts beperkte indexatie (toeslagverlening) mogelijk. Pas boven een beleidsdekkingsgraad van ongeveer 125% (jaarlijks te bepalen percentage) is volledige indexatie mogelijk. Wij verwachten dat volledige indexatie de komende jaren niet mogelijk is.

Als de economische situatie verslechtert, zal het herstel langer duren. Dit betekent dat de indexatie dan verder wordt uitgesteld of beperkt. Verder is het in dat geval niet uitgesloten dat het bestuur aanvullende maatregelen moet nemen, zoals het vragen van een extra bijdrage van de werkgever of – in het uiterste geval – een verlaging van de pensioenen (korten). De werkgever is overigens niet verplicht om een extra bijdrage te leveren.

Hoeveel indexatie liep u afgelopen jaren mis?

Sinds 2010 is vier keer gedeeltelijk geïndexeerd en was er zes keer geen indexatie mogelijk. Meerdere jaren overslaan van indexatie loopt behoorlijk in de papieren. Opgeteld gaat het in de afgelopen 10 jaar om een gemiste verhoging van in totaal circa 11% voor de slapers en pensioengerechtigden (hun indexatie wordt berekend op basis van prijsstijgingen). De werknemers liepen ongeveer 12% mis (gebaseerd op de algemene loonontwikkeling van het Centraal Bureau voor de Statistiek). Vergelijken we het voor hen ook met de prijsstijgingen, dan liep de koopkracht van hun pensioen terug met ongeveer 8%.

Mogen we inhalen wat we hebben gemist?

Ja, dat mag, tot maximaal tien jaar erna. Maar dan moet er eerst veel extra buffer komen. Eerst indexeren, dan inhalen. We mogen pas beginnen met indexatie inhalen als de beleidsdekkingsgraad boven 125% is.

Vanwege de huidige dekkingsgraad verwachten we niet dat we alle gemiste indexaties kunnen repareren.

Wat kunt u zelf doen?

Krijgt u nu al een uitkering van ons, dan kunt u weinig doen tegen de vermindering van uw koopkracht. Afgelopen jaren zijn de prijsstijgingen relatief klein, dat verzacht wel wat de pijn. Wie nog pensioen opbouwt kan nog bijsturen door extra te sparen of een lijfrente af te sluiten. Dat kan niet via het pensioenfonds, dat moet u zelf regelen. Kijkt u regelmatig naar uw pensioenoverzichten die u van het pensioenfonds ontvangt of op www.mijnpensioenoverzicht.nl, dan weet u waar u aan toe bent en kunt u anticiperen op de uitkomsten. Het is wel verstandig om te overleggen met een financieel adviseur voordat u zelf actie onderneemt.